[Orpg] Jacintha & Tessa

Ik werd zowat doof van het gegil.
"Olivia ze horen je hier niet je bent een behoorlijke bos ingerend . En je bent niet meer op de grond van je vade maar op de grond van de prins"

opeens keek de jongen me aan.

"pittig en slim daar hou ik wel van."

Hij boog naar voren en zijn gezicht kwam wel erg dichtbij.

Hij pakte mijn kin vast en gaf me een kus op mijn wang.

Ik spuugde in zijn gezicht.

Hij lachte en liep naar achter.

En riep dat we ons goed vast moesten maken.

Olivia Elaine Newton

Waarom moest ik nou toch wegrennen en hierheen gaan .. niemand kan ons hier horen en dan ook nog is op het land van die prins Edward.
Hij was gister wel aardig maar toch..
De jongen wou me stevig vast maken, ik stamp met mijn voet op zijn voet.
Maar hij geeft geen kik '' wat willen jullie nou toch ? '' vraag ik dan.

Merel :

Ze gaven maar geen antwoord.

"jullie zijn ons een antwoord verontschuldig! "

Opeens kwamen er nog 3 mannen bij.

jeetje met hoeveel mensen zij ze ooit.

Olivia Elaine Newton

Als gillen niet helpt .. val dan flauw aldus mijn moeder.
Misschien komen die toneellessen toch nog van pas die ik altijd moet volgen.
'' Ik voel me niet zo .. '' zeg ik dan, ik doe net of ik flauw val.
Ik word op de grond gelegd, op het moment dat ik echt los ben open ik mijn ogen en sta op.
Ik ontwijk de grepen van de mannen en ren op Merel en een van de andere mannen af.
Ik spring op zijn rug en zeg dan '' het spijt me maar .. ''
Ik bijt keihard in zijn schouder waardoor hij Merel loslaat uit reflex '' rennen ! '' roep ik dan uit.
Merel begint al te rennen, de man probeert mij nog vast te grijpen maar ik ontwijk het net op tijd.
Ik ren achter Merel aan '' hierheen '' zeg ik dan, het paleis van de prins is helaas het dichtst bij ..

Merel:

Ik struikelde over een stom rot takje.

En helaas zag Olivia niet dat ik viel en rende verder.

Opeens werd ik overeind getrokken en op een paard gezet.

Er zat een man op.

" Hou vast dan halen we je vriendin op. "

Toen we in vol galop zaten kwamen er nog 2 mannen uit de bosjes met hun paarden.

Ze hadden allemaal een boog met pijlen om en een zwaard.

Olivia Elaine Newton

Ik bleef maar zo snel rennen als ik kon, heel erg in de verte was het paleis al te zien.
Op het moment dat ik een paard achter me hoor sla ik snel af terug het bos in, ik ren daar verder richting het paleis.
Een stukje verder kom ik het bos weer uit gerend, de schoenen die ik aan heb werken niet echt mee met het rennen.
Al hinkelend doe ik mijn schoenen uit, ik zie dat ik helemaal onder de krassen zit door de takken en dat mijn haar vol zit met takjes.
Ik ren verder maar ik hoor weer een paard achter me, ik probeer mijn rennen te versnellen maar veel succes heb ik niet.

Merel:

De man op het paard bracht me naar het paleis.

Opeens zag ik een komisch spel tussen een ruiter en Olivia .

De ruiter liet zijn paard stappen En liet Olivia haar gang gaan naar het paleis.

de man waar ik bij zat begeleide zij paard de poorten door.

En we kwamen op een gigantische plein uit.

Hij stapte af en tilde me van het paard af.

De man had krullend bruin haar en blauwe ogen.

Hij lachte naar me en liet me los.

Opeen zag ik de prins naar buiten komen.

"Broer daar ben je , je moet ook laten weten wanneer je gaat jagen en wie is dat ?? "

Ik keek hem aan en daarna na me zelf ik zag er niet uit en leek wel een bosjes man.

"Ik ben merel hoogheid."

Ik maakt een diepe buiging.

"Merel waar ken ik die naam ook al weer van."

Ik kuchte.

Olivia had inderdaad gelijk hij viel vies tegen.

Opeen zag ik Olivia aan komen rennen.

De prins herkende haar gelijk.

ik grinnikte

wat ziet ze eruit.

Olivia Elaine Newton

Nog steeds hoor ik het paard achter me , het begint dichter bij te komen.
Opeens word ik vastgepakt, ik gil het uit en bijt snel in de arm.
Ik hoor wat gevloek achter me maar ren snel weg.

Ik kom bij het paleis aan, ik zie Merel, Edward en een andere man staan lachen.

Merel

Opeens hoor ik de prins roepen.

`Frederik laat die dame onmiddellijk los!`

` oke ` hoorde ik hem zeggen.

En hij liet zo Olivia los zodat Olivia van het paard viel.

Ik en de man naast me begonnen opeens te lachen.

het was zo erg dat het pijn deed in mijn buik.

Opeens keek de man me aan.

` Kom ik wijs je even de weg zodat je je om kan kleden en je wat op kan frissen. daarna verwachten mijn broer en ik jullie bij het eten.`

Ik keek hem aan.
` Maar ik heb geen kleding bij me en me ouder`

`Rustig maar wij regelen dat jullie ouders op de hoogte zijn dat jullie hier zijn en ik regel de kleding.`

Olivia Elaine Newton

Ik was precies in de modder terecht gekomen, fijn hoor .. wat heb ik toch met modder ?
Ik sta op en kijk naar mezelf, ik wist niet dat ik er nog erger uit kon zien dan net .. maar kennelijk kan dat dus wel.
Zonder schoenen, onder de schrammen en modder en met takjes in mijn haar loop ik langzaam verder naar Merel en de rest toe.
Edward gaat naast Merel en de andere man staan '' mevrouw Newton, plant u het toevallig altijd zo dat ik u tegen kom onder de modder ? '' vraagt hij dan.
Ik maak een reverence '' prins Edward .. '' zeg ik dan.
Ik kijk Merel aan die haar lach in probeert te houden, maar uiteindelijk barst ze toch in lachen uit.

Merel

De broer van de prins bracht ons naar enorme kamers met kasten vol kleding.

Ik keek me ogen uit.
`Ik zie jullie zo bij het eten.`

zei die en liep de kamer uit.

`Wow Olivia moet je die kleren zien en de kandelaar en dat bed dan. `

Olivia keek me aan alsof ik ene buitenaards iemand was.

Ow natuurlijk dit is normaal voor haar.

Opeen kwam er ene dienstmeisje binnen en maakte ene buiging voor ons.

liep toen naar het bad in ene kamer achter het slaap gedeelte en vulde het bed.

maakte toen weer een buiging en liep weg.

Ik keek Olivia aan.

` heb jij ook een bad thuis.. Ik moet het altijd doen met een trog . `

Toen ik uit het bad kwam voelde ik me geweldig!

Ik keek in de spiegel.

Olivia kwam achter me staan.

Olivia Elaine Newton

'' Je ziet er prachtig uit '' zeg ik dan met een glimlach tegen Merel.
Ik probeer mijn haar op te steken maar mijn haar wil zoals gewoonlijk niet meewerken.
Ik besluit om het los te laten hangen.
Ergens vond ik de kleding van Merel veel comfortabeler zitten.
'' Merel, wel wil ik je zeggen dat het hier net als bij mij thuis kan zijn .. '' zeg ik dan zacht zodat ik zeker weet dat niemand het kan horen behalve Merel en ik.

Merel

Ik glimlachte .

`bedankt voor de tip. zal er aan denken.`

Ik had een mooi donkere jurk aan met een blauwe gloed.
de stof voelde heerlijk aan.

Opeens klopte iemand op de deur.

Er stond ene lakei voor.

` uwe hoogheden ik zal u brengen naar de eetzaal.`

We knikte en volgde de lakei.

Toen we uit de kamer kwamen moesten we een enorme gang door.

uiteindelijk kwamen we uit bij de eetzaal.

de eetzaal zag er prachtig uit.

er hingen rode zijden gordijnen.

in het midden stond een enorm grote mooie eiken tafel.

de prins en zijn broer stonden op.

`Welkom dames `zei de prins .

`ga toch zitten.`

Ik werd naast de broer van de prins gezet en Olivia zoals verwacht naast de prins.

Ik zag opeens al die verschillende bordjes en bestek.

Ik zag het licht glinsteren in al die diamanten glazen.

Olivia Elaine Newton

Al snel kwamen de ouders ook aan de tafel zitten.
'' Hartelijk dank dat wij hier mogen blijven dineren '' zeg ik dan.

Merel

voor mijn gevoel werd het steeds benauwder aan tafel.

Al stotterend bedankte ik de koning en koningin ook.

Maar toen kwam het eten de eerste gang was een soepje.

Ik zag iedereen zijn bestek pakken en begonnen met eten.

Ik staarde naar al die verschillende formaten lepels.

Opeens was de broer van de prins mijn redding.

` De laatste lepel moet je pakken van buiten naar binnen.`

fluisterde die.

Ik knikte naar hem en pakte de lepel en nam ene hap van de soep.

Ik maakte een vies gezicht.

wat was dat ooit voor soep.

Met grote happen slurpte ik snel de soep op.

iedereen keek me opeens aan.
en de broer moest opeens lachen.

` blijkbaar heeft ze honger , Dat zal ook wel naar het grote avontuur in het bos. `

Olivia Elaine Newton

Ik kijk op naar Merel en eet dan de laatste hapjes soep.
De kommen worden opgehaald, en even later word het hoofdgerecht gebracht.
'' Dus mevrouw Newton, verteld u eens het grote avontuur '' zegt Edward dan.
'' Het is werkelijk waar een lang verhaal, maar als u het graag wilt horen .. '' zeg ik dan.
'' Verteld u maar '' zegt hij dan.
Ik vertel het hele verhaal '' u heeft echt iemand in zijn schouder gebeten ? '' zegt de vader van Edward dan met een geamuseerde lach.
'' Ja meneer '' zeg ik dan.

Merel

Ik hield heel wijs mijn mond en vond alles maar nieuw en eng.

Opeens zei de koning.

`goed dat jullie daar dan waren Ivon.`

aha dus hij heet Ivon.

`maar het zal ook wel eng voor jou zijn geweest merel , maar erg dapper van je dat je Olivia probeerde te redden. `

Ik knikte wat zenuwachtig.

Olivia Elaine Newton

'' Zeg Edward je mag mevrouw Newton wel vaker uitnodigen voor het eten '' zegt Edward zijn vader dan.
Ik verslik me bijna in mijn drinken, ik had wel verwacht dat Merel in lachen uit zou barsten maar ze blijft dit keer erg stil.
Ze ziet er wat gespannen uit.

Merel

`mijn excuses ik voel me niet zo lekker .`

Ik ging van tafel en liep snel de eetzaal uit.

Ik wist niet hoe snel ik naar buiten moest.

Toen ik uiteindelijk buiten was ging ik op een bankje zitten.

Ik keek naar de prachtige tuin.

Opeens stond Ivo achter me.

`gaat het wel .. `

Ik keek hem aan.

`Sorry als ik me zelf voor schut heb gezet .`

Er liep een traan over mijn wang.

Ivon ging naast me zitten en haalde de traan weg.

`Maak je niet druk. `

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar de deuropening waar Merel verdween.
Ze zal wel heel zenuwachtig zijn geweest .. wat sneu voor haar.
Als Ivon zo terug zou zijn en Merel zou er nog niet zijn zou ik even met haar gaan praten , maar er kunnen moeilijk twee mensen tegelijk met haar praten.

Merel

Ivon was erg aardig tegen me.
Hij had me snel tot rust gebracht.

`jij bent niet van adel he zoals Olivia of wel .. `

Ik knikte.

Hij glimlachte.
en stond op.

`Kom we gaan een stukje wandelen.`

Hij gaf me een arm en zo liepen we door de tuin.

Hij vertelde dat die is geadopteerd door de koning en de koningin toen die 6 jaar oud was.
En dat die ook eerst moest wennen aan dit alles.

Ik keek vol bewondering naar hem toen die het verhaal vertelde.

Olivia Elaine Newton

'' Mevrouw Newton heeft u nog zin om thee met ons te drinken ? '' vraagt de vader van Edward dan '' ik denk dat Ivon en uw vriendin ons zo wel weer zullen vergezellen '' zegt hij dan nog.
'' Dat lijkt me een genoegen '' zeg ik dan, de vader glimlacht en knipoogt dan naar Edward.
Wat is dit nou weer ?!

Merel :

Na een tijdje te hebben gewandeld en te hebben gepraat liepen we naar binnen.

We kwamen al snel weer bij de rest zitten.

"Voelt u zich weer wat beter ? "

Ik knikte en ging in 1 van de stoelen zitten.
Ivon ging op de bank die naast me stond zitten.

Olivia keek me aan alsof ze zorgen om me maakte ik maakte een gebaar naar haar dat ze dat niet hoefde zijn.

Ik kreeg een kopje thee van 1 van de dienstmeisjes.

Olivia Elaine Newton

Ik knikte bijna onzichtbaar naar Merel, ik pak mijn kopje op.
'' Op het avontuur '' zegt de vader van Edward dan.
Uiteindelijk beginnen we allemaal aan ons thee.

Na een tijdje hebben we onze thee op, Edward en Ivon lopen mee zodra ik en Merel weg gaan.
Ik maak een reverence '' hartelijk dank dat we mochten blijven, en u zult snel de jurken terug ontvangen '' zeg ik dan.

Merel

De koning stond op.

"gaan jullie nu al weg waarom blijven jullie niet een paar dagen."

Ik keek naar Olivia.

Ik zag Olivia na denken.
Zonde enige overleg zei ik snel dat het goed was.

Olivia keek me geschrokken aan.

"Dat is dan Afgesproken , Edward en ivon brengen jullie de dames naar hun slaapkamers. "

Hij knipoogde naar Edward.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk naar de vader van Edward die alweer knipoogt naar Edward.
Even kijk ik Merel hulpeloos aan '' natuurlijk vader '' zegt Edward dan.
Hij bied mij zijn arm aan, ik leg mijn hand er maar op en loop met hem mee.

Merel :

Ook Ivon bood me zijn arm aan.

Zo liepen we achter Olivia en Edward aan.
Toen we eenmaal bij onze kamers waren die naast elkaar waren .
gingen ze pas weg toen we alle beide in onze kamers waren.

Opeens zag ik een deur die leidde naar de kamer van Olivia.

Ik klopte op die deur en liep de kamer van Olivia binnen.

Olivia Elaine Newton

Toen Merel aanklopte had ik pas door dat er een deur zat.
Ik kijk even terug het raam uit wat een prachtig uitzicht denk ik dan bij mezelf.
Dan draai ik me om en kijk Merel aan.

Merel :

Opeens voelde ik me weer niet lekker.
Ik rende naar een kom met water en moest helaas overgeven.

Olivia rende naar me toe.

"Sorry dat ik je heb gedwongen om hier te blijven ." zei ik terwijl ik me enorm slecht voelde.

Ik rilde opeens van de kou.

Ik kreeg opeens een pijn scheut in mijn buik en door de kramp klapte ik in elkaar.

Ik bleef maar herhalen dat het me speet.

Olivia Elaine Newton

'' Het geeft niet Merel, rustig maar .. '' zeg ik dan.
Ik laat Merel op het bed zitten en dan loop ik even naar Merel haar kamer, ik pak een doekje en doop daarmee in het water bij Merel op haar kamer.
Ik loop terug naar Merel toe en geef haar even het doekje.
Ik ga voor haar zitten '' het spijt me zo erg '' zegt ze dan.
'' Merel het geeft echt niet, doe nu maar lekker rustig aan '' zeg ik dan met een glimlach tegen haar.